به مناسبت سالروز ولادت امام جواد علیه السلام
دهم رجب سالروز ولادت امام نهم حضرت امام محمدتقی علیه السلام است . امام محمد تقی دهم رجب 195 هجری قمری در مدینه دیده به جهان گشود و در سال 203 در حالی که سن آن حضرت بین 8 تا 9 سال بود امامت امت را در دست گرفت .
امام محمدتقی علیه السلام تا سال 220 هـ . ق یعنی به مدت هفده سال شیعیان را رهبری کرد و سرانجام در 25 سالگی توسط معتصم عباسی به شهادت رسید.
دوره امامت امام جواد علیه السلام مصادف با یکی از شدیدترین دوره های تهاجم فرهنگی عباسیان و وابستگان آن ها به شیعیان است . این سیاست ناشی از تصور نادرستی بود که عباسیان به ذهن خود راه داده بودند. چون امام جواد (ع ) در سن پایین به امامت رسیده بود کارگزاران سیاسی و فرهنگی عباسیان می پنداشتند فرصت بسیار طلایی به دست آورده اند تا به گمان خود ضعف فرهنگی و فکری شیعیان را آشکار کنند و طی تهاجم فرهنگی و فکری حساب شده بنیان شیعه را از بیخ درآورند.عباسیان گمان می کردند که رهبری شیعیان به دلیل نوجوانی در چنان جایگاه علمی و فکری قرار ندارد که بتواند از مواضع فکری و فرهنگی شیعه به خوبی دفاع کند. به همین دلیل فرمانروایان بغداد و علما و دانشمندانی که وابسته به آن ها بودند مرتب موضوع مناظره علمی با امام جواد (ع ) را مطرح می کردند. عباسیان می خواستند امام شیعیان را دربرابر پرسش هایی قرار بدهند تا آن حضرت از عهده پاسخ گویی به آن ها بر نیاید و در نتیجه هم در میان عموم مردم و هم در میان شیعیان جایگاه خود را از دست بدهد. عباسیان و علمای وابسته به آن ها گمان می کردند که اگر این اتفاق رخ بدهد شیعیان به تدریج جذب سایر فرقه ها می شوند و سرانجام مستحیل می گردند و هویت خود را از دست می دهند. بنابر این مشاهده می کنیم که عباسیان توطئه بزرگی علیه شیعیان تدارک دیده بودند.آن ها این توطئه را که بنیان شیعه را هدف قرار داده بود از طریق برگزاری جلسات مناظره پی گیری می کردند.
عباسیان برای موفقیت این توطئه از پیش درباره سن پایین امام جواد(ع ) تبلیغات و سیع به راه انداختند تا به محض اینکه زنگ آغاز توطئه مناظره به صدا در آمد مردم با آمادگی ذهنی به دام توطئه گران عباسی بیفتند. برخلاف تصور عباسیان هنگامی که زنگ توطئه مناظره به صدا در آمد نه تنها امام جواد علیه السلام در برابر دانشمندان و علمایی که مامور این کار بودند موضعی که حکایت از ضعف باشد نشان نداد بلکه وابستگان دستگاه عباسی را با طرح سئوالات علمی چنان منفعل و متحیر کرد که چیزی غیر از شرمساری نصیب آن ها نشد. به عبارت دیگر توطئه به ضد توطئه تبدیل گردید. به جای اینکه جایگاه علمی ودینی و اجتماعی امام جواد (ع ) در میان مردم تضعیف شود مردم به آن حضرت شناخت بیشتری پیدا کردند و متوجه شدند چه گوهر گرانبهایی در میان آن ها وجود دارد که آن را نمی شناسند و قدراو را نمی دانند.
عباسیان که تیغ توطئه علیه امام جواد را به سمت خود دیدند محدود کردن تدریجی امام جلوگیری از دست رسی مردم به امام تظاهر به دوستی با امام وده ها حیله دیگر را پیش کشیدند. عباسیان پس از آنکه متوجه شدند این دسته از حیله ها و توطئه های آن ها نیز چندان کارایی ندارد و امام جواد علیه السلام از طریق یاران خود همچون حضرت عبدالعظیم حسنی (ع ) علی بن مهزیاراهوازی داودبن قاسم ابوجعفر احمدبن محمد صالح بن سهل و افراد بسیار دیگر به نشر تعالیم ناب دین مشغول هستند. چاره ای غیر ازاین نیافتند که هر چه زودتر امام جواد علیه السلام را به شهادت برسانند. عباسیان دریافتند که اگر امام جواد علیه السلام را که با پایان حیات طبیعی خود فاصله زیادی دارد به شهادت نرسانند توسط آن حضرت جریان بسیار گسترده دینی و علمی و انقلابی در جهان اسلام به وجود خواهد آمد و بر خلافت عباسی خط بطلان خواهد کشید. به همین دلیل شهید کردن امام را تنها راه باقی مانده یافتند و ناجوانمردانه آن حضرت را که خورشید فیض و سرو معرفت و معنویت بودند در 25 سالگی به شهادت رساندند .
سالروز ولادت امام جواد علیه السلام را به همه رهروان راهش تبریک می گوییم .